sobota, 18 stycznia 2020

do lutego

niewiele więcej, choć z każdym takim maleńkim niby błędem od celu oddalam się. całe dotychczasowe życie tak. mimo wszystko do naprawienia to. współczuję ludziom gdy wiem, że zraniłam ich. tym bardziej że to nie jest zamierzone przecież, zazwyczaj wszystko to wbrew sobie też. nawet bardziej wbrew sobie, niż wbrew wszystkim innym, wam.

to nadal kilkanaście. coś dodać musiałam. ostatecznie.
o bosze, ależ ja ufam sobie.

piątek, 17 stycznia 2020

ku ż

od dawna już nie czułam tego co (...) od dawna nie tym i nie w ten sposób. prawie zapomniałam już. wróciło wszystko. wszystko prawie. najśmieszniejsze jest to, że korzyść przeważyła szalę; korzyści jest więcej. jednak.

na szczęście i zdrowie - rzuciłam palenie. e-papierosy zdecydowanie mniej szkodliwe są.
tutaj nie ma o czym dyskutować, to się po prostu czuje. fizycznie chociażby, choć to dużo już, czuję się - w porównaniu z ostatnimi miesiącami, czy latami nawet - po prostu dobrze. od początku roku nie palę i nie wrócę do analogów już.

z jedzeniem też lepiej (chyba)* mniej tego co złe, w tym akurat wszystko złe co robię. niewielkie, jednak istotne zmiany wprowadziłam też. w ostatecznym rozrachunku wychodzę na plus mimo wszystko. mogę pogratulować sobie udanego roku początku.

*z j. związane akurat: myślałam, że dziś zdechnę po tym jak przesadziłam. pierwszy raz od w sumie już dość dawna odreagowałam typowo jedzeniem. w ostatnich miesiącach zeszłego roku bardziej chemią jednak, jedzenie jedynie dodatkiem było. odzwyczaiłam się od tego. mój organizm odzwyczaił się po tych trawach... zresztą jestem chyba coraz słabsza też. przeżyłam, choć bałam się już nawet, być może nie o życie, ale na pewno o zdrowie. ogólnie boję się o serce. uspokoiłam się tak czy siak, dowartościowałam nawet całym tym podsumowaniem - perspektywą tych dni niewoli już niewielu i coś w rodzaju nadziei pojawiło się... i coś w rodzaju tęsknoty - trochę za tym co utracone, a trochę też za tym czego nigdy chyba tak naprawdę nie było; ale tęsknota to przecież za konkretnym uczuciem, jakąś mieszanką odczuć, wrażeń, to jak tęsknota za marzeniem czy snem.

będziesz wolna za kilkanaście dni.
ależ i inni zatęsknią (pewnie tęsknią od dawna, to oczywiste) bo to jednak miesiąc będzie prawie. im dłużej mnie wśród nich nie ma, tym mniej się czuję związana, jednak uśmiecham się "widząc" ich, czytając, tak szczerze. trochę tak jak człowiek uśmiechający się na widok dawno niewidzianych bliskich, szczególnie bliskich osób. z jednej strony ci ludzie są mi zupełnie obojętni, mogłabym przecież ich z dnia na dzień zostawić, odciąć się, nie wracać już, bo w sumie nie zależy mi na nich, ani trochę nawet; z drugiej strony, to moi najbliżsi w tej chwili. nie ma ludzi mi bliższych niż oni.

sobota, 7 września 2019

by

nie bardzo udało się, nie bardzo udaje jak do tej pory. nie był to (...) niczym nie różnił się. nawet nie wiem czy chodzi o strach. nie chcę też zastanawiać się nad tym, wolałabym iść, wyjść gdzieś, szukać czegoś. taaa... gdzieś, jakoś, coś. dość określone to. dobrze byłoby wiedzieć do czego się zmierza, nie tylko przed czym ucieka się. dobrze byłoby wiedzieć dokąd uciekać, gdzie.

tak, tak, jeszcze przed kim, zapytaj się.

piątek, 6 września 2019

prawdopodobnie

to już koniec

nigdy więcej nie napiszę
tak jak niegdyś
wczoraj
dziś
do tej pory

nigdy więcej nie wrócę
tam




czwartek, 5 września 2019

przed sobą

a niby głupiec jedynie wybiera; oj, mam możliwości, umiejętności spore też, aby jeszcze przed zdążyć, by przedstawić koniec, udokumentować, z nadzieją że nie wrócę już. nadal. a one umrą kiedyś, odejdą. wszystko się kiedyś kończy, wiesz.

nie bój się. jeśli ktoś/coś ci zagraża, to ty. wybacz już, odpuść jej, pozwól żyć.

wtorek, 3 września 2019

nikt.nic

... i słusznie chyba; oni nie rozumieją tego, zresztą jak mogliby, skoro nie przedstawiłaś niczego oprócz przyznania się. jakby to grzech był jakiś czy przewinienie, przestępstwo. coś w tym jest nawet; pisałam o tym kiedyś - przeciwko sobie działanie.

... i pytano o skłonności "s" tzn. myśli, których nie mam; no właśnie - mam skłonności.

poniedziałek, 2 września 2019

na pewno

chciałabym i przekonana jestem, że potrafię, że spróbuję, zresztą droga się liczy, nie sam cel. poza tym widzę już siebie kimś innym, wiem co przedstawić mogłabym. tak czy siak rolą życie Twoje, odegraj chociażby kilka radosnych scen.