kropka już

na zakończenie nr. któryś tam. 

lubię ludzi raczej, choć denerwują mnie; denerwują lub nudzą, w większości nie interesują. ludzie są głupi, naiwni, brak im honoru, odwagi, wyczucia, ogłady, dojrzałości, mądrości. nie, nie lubię ludzi, nie szanuję, chociaż (czasami) im współczuję. w całym swoim życiu, jak dotąd, jak na razie, poznałam TYLKO trzy osoby (może cztery, max), które szczerze (chyba; mam świadomość tego, że u mnie może być to zmienne i uzależnione od pewnych czynników, no ale) lubiłam, ceniłam, szanowałam, tzn. trzech/czterach mężczyzn, kobiety ogólnie nie pojawiają się w mojej głowie gdy myślę o "ludziach" ha! ;D ... no tak, myślę o mężczyznach. kwiatek pochłonął głębię.

zabawki

nie potrafiłam przeczekać jednego dnia. KONIEC.

chciałam o czymś, ale jednak nie. no trudno...

Z.Ś.J.

od bardzo dawna nic nie dotknęło mnie tak szczerze. zawsze tak było zresztą: nic bardziej niż (...) pomyślałam, poczułam chyba, co tak naprawdę się liczy, co znaczenie ma. to jest chwila, sekund kilka, za kilka lat być może poczuję to znowu i... przeraziły mnie wszystkie te obrazy; to, co pojawiło się w mojej głowie. kiedyś się skończy to wszystko; w chwili śmierci wartość jakąkolwiek przestaną mieć wszelkie maski i gry. to chwilowe uczucie, coś jak otarcie się o prawdę, tylko że już nawet opisując to, przekładając na słowa ja tą prawdę straciłam. poza tym ucieknę od niej, jak zawsze, jak każdy. muszę to zostawić, muszę odwrócić uwagę, już teraz nie chcę w ten sposób, mam przecież własną drogę i plan. pomieszane z (tym co było). to była noc z 5 na 6 lipca rok temu. O. pokazywał mi kwiaty w ogrodzie (przecież ja nawet kwiatów nie lubię). mogłam się spodziewać że dziś wydarzy się coś. 11 września i lata temu tego dnia właśnie (...) jednocześnie to też dzień urodzin kogoś... KOGOŚ kiedyś dla mnie ważnego. to wyjątkowa dla mnie data chyba. kolejny błąd. jest mi jakoś smutno dziś. 

pisane przez

[kd] no nareszcie mogę!

to MUSI być ta droga, inaczej się nie da, nie da się w tym sensie, że inaczej nie potrafię, inaczej nie chcę, inną drogą mi to żadnej przyjemności nie sprawi, wiesz to od zawsze Marta. mam JASNO OKREŚLONĄ WIZJĘ, niezmienną, stałą od lat. Nie próbuj innymi drogami, nie ma sensu, celem jest TA WŁAŚNIE określona, a cel jest niezmienny, stały: potrzeby, marzenia wrócą. NIC INNEGO CI NIE DA TAKIEGO SZCZĘŚCIA. Teraz nie możesz inaczej, CELEM JEST WOLNOŚĆ, ale tam dalej, na końcu OKREŚLONEJ DROGI. BOŻE, mogę być szczęśliwa, doskonale wiem jak być. DZIĘKUJĘ. Przerwa jest konieczna. DĄŻENIE. OKREŚLONY PLAN. Przede wszystkim przerwa od (...) czegokolwiek gdzieś, co najmniej kilkanaście dni. 

JEST TYLE PIĘKNEJ MUZYKI!!!!!!!!!

Im dłużej kogoś znam tym bardziej potrafię lubić, na ile to szczere i głębokie do zastanowienia (choć niekoniecznie) ale widzę w ludziach dobro (!) Widzę wielowarstwowo, po długim czasie też to, co doceniam. W drugą stronę też to działa, jednak mój obraz ludzi jest zmienny.

Dla tego, czego nie możesz wyrazić teraz, dla tego, na co dzisiaj sobie nie pozwolisz. Byś sobie w końcu mogła POZWOLIĆ. Boże, wiem co zrobić by szczęśliwą być. Niewielu ludzi chyba ma taką możliwość, tj możliwość bycia szczęśliwym ot tak sobie kiedy się chce,  decyzyjność taką. Niewielu prawdopodobnie ma poczucie, że w 100% kontrolować mogą swoje samopoczucie, emocje, uczucia, psychiczny stan. Nic nie ogranicza mnie, nikt i nic nie wpływa na mnie, na mój stan psycho-emocjonalny. Nie ma nic. Jest tylko JA. Bosze, Marta... jesteś bogiem. Jestem bogiem. Boże, dziękuję.

burza

i jeszcze

jffdfffhvszxbhgdsxcbbvdzddsxgfdssdfghgdxfgddcvjkkjkkjfdsadewryjoollpkhfeewaqcvbklppuyresdcvhkohfdswefgbbkoppugrsaqweqdgutghiioplklkmbgcdczaawqrgthjkjkoppigresaaqwdcbhtfddfhgfdddgjhdssfbkllppphtrssaqweefgytewwfcvbjjfdtttjklohfsasfjkppureqazvbmmjszxxaazxvbjigfdegjkjhgdchjkhfvhgvbhg!!!!!!!!!!

czyt.

jak ta gazetka z dzieciństwa, tak mi się jakoś przypomniało. szkoda że nie potrafię o tym mówić, pisać, nic. nawet do siebie. w ogóle uważam że to przesada... chcę np. napisać, że jest tragedia, ale po chwili myślę, że to kłamstwo, że grzech, że to nieprawda przecież. to tylko moja subiektywna, chwilowa zresztą prawda, ale obiektywna prawda jest inna, obiektywna prawda jest taka, że wielu ludzi by chciało być na moim miejscu, że ja sama bym prawdopodobnie nie zamieniła swoich problemów na inne, na 100% są gorsze "tragedie" ... moja jest niczym w porównaniu z niezliczoną ilością tych gorszych innych. mimo wszystko źle mi, kur*a mać (!)

nie jest dobrze

żeby nie powiedzieć, że jest źle. ostatnio było, w tym dziś. gdyby jeszcze się udało, w co wierzę oczywiście (...) heh, to trochę żałosne, że "wierzę" w to, co uzależnione jest tylko i wyłącznie (?) ode mnie; to nie to słowo powinno być, powinnam być pewna, no ale (niestety).

w ogóle czuję się źle. nie wiem czy jest mi źle z powodu braku kontroli nad (...) czy brak kontroli to skutek tego że jest mi źle. nie znam innych mechanizmów odreagowania, odcięcia emocji, zagłuszenia; w ogóle nie stosuję prawie żadnych innych mechanizmów obronnych, nie ma nic poza tym. wszystko więc łączy się ze sobą i jedno z drugiego wynika. już o tym wspominałam zresztą ostatnio. 

mam potrzebę... przedstawienia (?) czegoś gdzieś (to niepewne), bronię się przed tym też (tak jakby), że to jeszcze nie czas, więc by ten czas przeczekać (nie no, tak by wypadało i tak będzie ok, ale to nie to chyba, ja robię wszystko by ten czas oddalić, tzn ten "czas" na który czekam, to skomplikowane/chore, raczej chore), no więc by czas ten oddalić to (...) i tak sobie "odpoczywam" się męcząc ze sobą. 

nawet wirtualnie nie mogę teraz prawie nigdzie "odezwać się" czegoś z siebie wyrzucić czy czegokolwiek "przedstawić" (niech będzie). to dotyczy nawet niby małych rzeczy, no nie wiem, dla przykładu chciałam wrzucić jakieś zdjęcie na ig i już miałam kliknąć, już je tam dodać, ale w ostatniej chwili wycofałam się, sobie pomyślałam że tam jest za dużo ludzi, że mnie tam za dużo było ostatnio, że w sumie to nie chcę teraz mieć kontaktu z kimkolwiek, że ja nie jestem tam po to by do mnie pisali ze Stanów, z Indii, Włoch, Hiszpanii, z Meksyku czy z innego tam RPA (!) no kurcze. na FB to samo, choć tam Polska bardziej, z tym że... 

tylko już tutaj pisać mogę. przynajmniej teraz. muszę się uwolnić (od tej złej strony siebie).